اولین نکته مهم این است که خاطرات با بار هیجانی بسیار بالا یا آسیب‌زا، نیاز به کمک روانشناس خبره دارند. اگر خاطره شدت کمتری دارد، می‌توانیم مسیر زیر را طی کنیم.

هدف ما کمرنگ کردن خاطره و کاهش تأثیر منفی آن است، نه فراموش کردن کامل، زیرا برخی خاطرات، بخشی از هویت و تجربه ما هستند.

مرحله 1: مواجهه با خاطرات

به جای فرار از خاطرات، به آنها فکر کنید. اجازه دهید یکبار دیگر با جزئیات مرور شوند، درست مثل یک فیلم ذهنی.

این تمرین به شما کمک می‌کند تا حس سرکوب و اضطراب کاهش یابد و آرامش ذهنی افزایش پیدا کند.

اگر حس می‌کنید حرف‌های نگفته‌ای با کسی دارید، می‌توانید او را در ذهن خود به یک کافه خیالی دعوت کنید و حرف‌هایتان را بیان کنید.

با این روش، ذهن شما فرصت پردازش احساسات را پیدا می‌کند و بار هیجانی خاطره کاهش می‌یابد.

مرحله 2: بازگشت ذهنی به مکان خاطره

اگر مکانی مانند خیابان، پارک یا کافه با خاطره‌ای دردناک مرتبط است، ابتدا در ذهن خود به آنجا بروید.

تصور کنید قدم می‌زنید و همه جزئیات را مرور می‌کنید. گریه کنید، بنویسید یا نقاشی بکشید. هر کاری که شما را خالی می‌کند مفید است.

پس از تمرین ذهنی، می‌توانید با یک دوست مورد اعتماد به آن مکان بروید تا طلسم خاطره شکسته شود و ذهن شما آزاد شود.

مرحله 3: جدا کردن وسایل و نمادها

عکس‌ها، هدایای گذشته یا وسایلی که خاطره ایجاد کرده‌اند را از جلوی چشمتان بردارید.

می‌توانید آنها را در یک جعبه قرار دهید و اگر نمی‌توانید کاملاً رها کنید، موقتاً از دیدتان پنهان کنید.

این اقدام، سنگینی ذهن را کاهش می‌دهد و فضایی برای بهبود و آرامش ایجاد می‌کند.

مرحله 4: بخیه کردن زخم‌های خاطرات

برای بهبود زخم‌های روانی هیچ وقت دیر نیست. از همین امروز می‌توانید تمرین‌های ذهنی و هیجانی را شروع کنید.

از خداوند کمک بخواهید تا در این مسیر، آرامش و شجاعت لازم برای مواجهه با خاطرات دردناک را به شما بدهد.

تمرین روزانه نوشتن احساسات، مدیتیشن و صحبت با فرد مورد اعتماد، روند بهبود را تسریع می‌کند.