کاربرد استعاره در مشاوره

استعاره بخش مهمي از ارتباط هاي گفتاري و كلامي ما را تشكيل مي دهد و آنقدر طبيعي وارد زندگي ما مي شود كه ممكن است در عمل جلب توجه نكند؛ از اينرو بررسي و تحليل آن از زاوية زبانشناسي شناختي موضوع قابل توجهي است. در گذشته، استعاره تنها در شعر و خطابه و ادبيات در كنار صناعات ادبي مانند سجع و تشبيه و تمثيل مطرح مي شده است؛ اما با اين رويكرد مي توان ثابت كرد كه حوزة استعاره تنها به امور بلاغي (آرايه هاي ادبي) محدود نمي شود و استعاره هاي فراواني در زبان روزمره به كار مي رود، به گونهاي كه مي توان گفت نظام مفهومي روزانة ما ماهيتي استعاري دارد. به عبارت ديگر، با بررسي استعاره در حوزة واژگان و انديشه ثابت مي شود زبان روزمرة ما سرشار از مفاهيم استعاري است.
از ديدگاه معاصر، استعاره ابزاري است كه در همة سطوح زبان، هم سطح بلاغي (ادبي) و هم تقريباً در تمام جنبه هاي گفتار مطرح است و اين اهميت با رويكرد شناختي و از ديدگاه نظرية معاصر استعاره بيشتر نمايان مي شود. در نظرية معاصرِ استعاره بر اين نكته تأكيد مي شود كه بسياري از مفاهيم انتزاعي داراي ساختي استعاري هستند و در بسياري موارد ممكن است اين استعاره ها در سطح زبان آشكار نشوند؛ اما به هر حال بر مفاهيم حاكم اند و استعاره در معناي شناختي آن، پلي براي درك مفاهيم انتزاعي است. اين نظريه همچنين مدعي جهاني بودنِ استعاره هاست و دليل آن، تجربه هاي مشترك جسمي همة انسان هاست (کرد زعفران و حاجیان، 1389، ص 116).
در این نوشته، هدف بحث پیرامون توانایی بالقوه استعاره ها و کاربرد آنها در حوزه مشاوره و روان درمانی بوده است و بعضی شیوه های ممکن درمانی شامل نحوه بررسی استعاره های کلیدی مراجع به عنوان نشانگر تغییر مطرح شده است. نتایج بررسی ها در کل نشان می دهد که استعاره ها ممکن است نقش مهمی در تسهیل فرایندهای تغییر در مشاوره و روان درمانی داشته باشند و نتایج همچنین نشان داده است که استعاره درمانی روش خلاقی است که با استفاده از قدرت تصویرسازی اش مراجع آسان تر به بینش و بصیرت می رسد.